ශ්‍රී ලංකාවේ ස්වාධීනත්වයෙන් පසු, ආණ්ඩු විසින් පානීය ජල පහසුකම් සැපයීමට උත්සාහ කළ අතර, විශේෂයෙන් ග්‍රාමීය ජල සම්පාදන කටයුතු පළාත් පාලන ආයතන හරහා ප්‍රාදේශීය මට්ටමින් ක්‍රියාත්මක කරන ලදී. එම කාල පරිච්ඡේදය තුළදී පොදු ළිං සහ කුඩා පරිමාණ නළ ජල පහසුකම් ඉදිකරනු ලැබිණි.
කෙසේ වෙතත්, 1980 දී "ගෝලීය ජල දශක" ප්‍රකාශයට පත් කිරීමෙන් පසු ග්‍රාමීය ජල සම්පාදනය සඳහා වූ විශාල දායකත්වය ආරම්භ විය. ඉන්පසුව, ග්‍රාමීය ජල සම්පාදනය වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා NWSDB, රාජ්‍ය ආයතන සහ රාජ්‍ය නොවන ආයතන විසින් ගන්නා ලද ප්‍රයත්නයන් කිහිපයක් විය. එහි ප්‍රථිපලයක් වශයෙන් ග්‍රාමීය ජලාපවහන පද්ධති 4,000 කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් රට පුරා ක්‍රියාත්මක වන අතර ව්‍යාපෘති ගණනාවක් මගින් මෙම යෝජනා ක්‍රමය මගින් ප්‍රතිලාභී ප්‍රජාව විසින් පාලනය කරනු ලැබේ. කෙසේ වෙතත්, සමහර යෝජනා ක්‍රමවලදී, එහි ඵලදායී කාර්යය හා එහි තිරසාර පැවැත්මේ දුෂ්කරතා ඇති බව
නිරීක්ෂණය වී තිබේ.
එබැවින්, දිගු අධ්‍යයනයක් කිරීමෙන් පසුව, ග්‍රාමීය ජල සම්පාදන පද්ධතිවල තිරසාරත්වය සහතික කිරීම සඳහා NWSDB හි පවතින ආයතනික සැකැස්ම භාවිතා කරමින් ග්‍රාමීය ජල හා සනීපාරක්ෂක ඒකක ස්ථාපිත කිරීම සඳහා පියවර ගෙන තිබේ. දිස්ත්‍රික්ක19 ක ඉහත ඒකක ස්ථාපිත කිරීම සඳහා මූලික පියවර ගෙන ඇති අතර නිසි හේතුවක් මත අනෙක් දිස්ත්‍රික්කලට එය ව්‍යාප්ත වේ.
වැඩිදුර තොරතුරු සඳහා කරුණාකර RWS වෙබ් අඩවිය වෙත පිවිසෙන්න: http://nwsdbrws.org